رویاهای شازده
رویاهای شازده

رویاهای شازده

به یادتم

                              شب هاگذرد که دیده نتوانم بست مردم همه درخواب ومن از فکرتومست


                                

                             ((تقدیم به مادرم که مرا خلق کرد خداوندگارزمینیم.....


      دیرگاهیست که دراین تنهایی رنگ خاموشی درطرح لب است وپدرم.....


         که شوراموختن رادروجودکودکانه ام کاشتورفت تا لب هیچ...!!!!!


       وپشت حوصله ی نورهادرازکشیدوهیچ فکرنکردکه مابرای خوردن 


                یک سیب چقدر تنهاماندیم.......!!!!


دوستت دارم به اندازه ی تمام ستاره ها

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.